Michaś frustrat i zabawy stopami - z archiwum wizażu.

Wierszyk powstał już jakiś czas temu, został odkopany z czeluści forum. Zapraszam do czytania! :))) http://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=584027


Jakiż to chłopiec pryszczaty, młody,
wlepia na wizaż swoje wywody?
Kipi frustracją to jego pisanie,
jak wąż pełen jadu jest każde zdanie,
chce nas oświecić - głupie kobiety,
jakie są nasze jedyne zalety,
wytyka wszystkie, najmniejsze wady,
szukając kłótni, awantur i zwady!
Kobieta jest bezmyślna, wszystko to jej wina,
to jak brakujące ogniwo w teorii Darwina!
W przerwie między serialami, maluje pazury
Nad Chmielewską, Coelho nie posiada lektury,
Na widok obliczeń ma krwotok z bożeny,
gdy znajoma piękniejsza, są dantejskie sceny,
Nad tym krwawym obrazkiem uśmiecha się zbawca,
wyprowadził nas z jaskiń, mężczyzna- łaskawca!
Cóż Michale drogi, jesteś w uszach cienki,
na nic tu się zdadzą twe kwęki i jęki,
czy Ty nie wiedziałeś, wkładając kij w mrowisko,
że zrobisz z siebie miły tylko pośmiewisko?
Nie jeden już taki próbował szarżować,
lecz prócz biadolenia, dał się też zbanować,
Ja zaś widząc takich napuszonych byczków,
śmieję się z kobiecych w Wasze nosy pstryczków.
A najbardziej mnie śmieszy, że Ty drogi bracie,
całe dnie siedząc na zadzie w swej chacie,
sam nic nie zrobiłeś dla cywilizacji,
potrafisz tylko wylać tu morze frustracji.
Nie utożsamiaj się tak bardzo z wynalazcami,
gdyż nie różnicie się od siebie jedynie jądrami,
cała reszta Was różni, jak koper i miód,
lecz Ty tego nie rozumiesz, czekaj więc na cud